معنی آتش فشانی در جنوب ایتالیا
لغت نامه دهخدا
آتش فشانی. [ت َ ف َ / ف ِ] (حامص مرکب) فعل آتش فشان.
دیبا فشانی
دیبا فشانی. [ف َ / ف ِ] (حامص مرکب) عمل دیبافشان. || دیبافشان.
گنج فشانی
گنج فشانی. [گ َف َ / ف ِ] (حامص مرکب) پراکندن گنج و پول و زر و سیم بین مردمان. بخشندگی:
من که چو گل گنج فشانی کنم
دعوی پیری به جوانی کنم.
نظامی.
چون خلفا گنج فشانی کنی
تاج دهی تخت ستانی کنی.
نظامی.
خون فشانی
خون فشانی. [ف ِ] (حامص مرکب) عمل خون فشان. خون افشانی.
خامه فشانی
خامه فشانی. [م َ / م ِ ف ِ] (حامص مرکب) نامه نوشتن. کاغذ نوشتن:
زیبد که کنم از سرمعنی و حقیقت
بر نام چنین دوست یکی خامه فشانی.
سنائی.
دانه فشانی
دانه فشانی. [ن َ / ن ِ ف ِ] (حامص مرکب) عمل دانه فشان. دانه پاشی. دانه ریزی. || چینه افکنی:
دام نئی دانه فشانی مکن
با چو منی مرغ زبانی مکن.
نظامی.
هاگ فشانی
هاگ فشانی. [ف َ / ف ِ] (حامص مرکب) از ساخته های فرهنگستان ایران معادل کلمه ٔ «Sporulation» فرانسوی و به معنی پراکنده کردن هاگ. (فرهنگ غفاری).
سرکه فشانی
سرکه فشانی. [س ِ ک َ / ک ِ ف َ / ف ِ] (حامص مرکب) کنایه از سختی در عبارت. || بدگویی کردن. || طعنه زدن. (برهان).
حل جدول
فرهنگ عمید
افشاندن آتش،
(زمینشناسی) عمل یا حالت کوه آتشفشان هنگامی که مواد گداخته از دهانۀ آن بیرون میآید،
واژه پیشنهادی
معادل ابجد
1860